LIFE
Η Ελούντα επανέρχεται στο διεθνές προσκήνιο ξανά, 33 χρόνια μετά την τριμερή συνάντηση των Ανδρέα Παπανδρέου, Μουαμάρ Καντάφι και Φρανσουά Μιτεράν, όπου με «διαιτησία» του πρώτου αποσοβήθηκε μια ορατή τότε πολεμική σύγκρουση μεταξύ Γαλλίας και Λιβύης (για το θέμα του Τσαντ).
Σύμφωνα με το anatolh.com, μια νέα τριμερή σύνοδο κορυφής πρόκειται να φιλοξενήσει η Ελούντα στις 10 Οκτωβρίου, αυτή τη φορά του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και των προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη και της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι, δίνοντας τη συνέχεια στο γόνιμο διάλογο που έχει ξεκινήσει μεταξύ Αθήνας, Λευκωσίας και Καΐρουκαι αποδίδει γόνιμους καρπούς σε διάφορους τομείς. Φυσικά, καταλύτη στην προωθούμενη συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί η ανακάλυψη των υποθαλάσσιων αποθεμάτων υδρογονανθράκων και το σχέδιο συνεργασίας των τριών χωρών για την εκμετάλλευσή τους.
Ο Πρωθυπουργός είχε προαναγγείλει τη φιλοξενία στην Κρήτη της επόμενης συνάντησής τους, χωρίς να προσδιορίσει τόπο. Η επιλογή της Ελούντας γι’ αυτή τη συνάντηση κορυφής με τους προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Αιγύπτου, δεν είναι τυχαία… Η περιοχή αποτελεί ως τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς μια άριστη επιλογή για τη φιλοξενία ξένων ηγετών. Διαθέτει ξενοδοχεία υψηλότατων προδιαγραφών στις υπηρεσίες που προσφέρουν και στην υποδομή για τις απαιτήσεις μιας τέτοιας σημασίας συνάντησης.
Φαίνεται, όμως, ότι η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να συναντήσει τους προέδρους των δύο άλλων μεσογειακών κρατών στην Ελούντα, μπορεί να ερμηνευτεί και ως επιλογή ενταγμένη σε ένα ευρύτερο, πολιτικό – εκλογικό σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου, που θέλει να εκμεταλλευτεί σημειολογικά την αντίστοιχη, με διεθνή αντίκτυπο, ιστορική εκείνη συνάντηση του Α. Παπανδρέου, με τους αρχηγούς δύο άλλων μεσογειακών κρατών. Η σημειολογία ορατή και ο στόχος προφανής: Ο Αλέξης πιάνει το «νήμα» από κει που το άφησε ο Ανδρέας…
Εξ άλλου η δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού για τη συνεργασία αυτή, ότι «δεν αποτελούμε μια ένωση δυνάμεων έναντι τρίτων αλλά πρότυπο συνεργασίας που θα θέλαμε να ακολουθήσουν και άλλες χώρες στην περιοχή», μαρτυρεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας αξιοποιεί τη διεθνούς εμβέλειας πρωτοβουλία για την ενίσχυση του ηγετικού προφίλ του σε διεθνές επίπεδο, επιδιώκοντας, παράλληλα, να το «εξαργυρώσει» και πολιτικά στο εσωτερικό της χώρας. Εξ άλλου, τέτοια γεγονότα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι φέρνουν τις εκλογές όλο και πιο κοντά…
Το διακύβευμα και εδώ – δηλαδή η εκμετάλλευση εθνικών ενεργειακών αποθεμάτων, παράλληλα με τον επανακαθορισμό γεωπολιτικών ισορροπιών, γεωστρατηγικής επιρροής και ισχύος – είναι μέγιστο στον κόσμο που μας περιβάλλει ως κράτος, όπου και παρατηρούμε ιλιγγιώδεις μεταβολές. Δεν ενέχει, πάντως, το εθνικό συναισθηματικό φορτίο, με το οποίο συνδέεται η άλλη, αμφιλεγόμενου αποτελέσματος, κίνηση της κυβέρνησης Τσίπρα – η συμφωνία με τα Σκόπια στο ονοματολογικό