LIFE
Τον προβληματισμό του για το που κατανέμονται τελικά οι φόροι που πληρώνουν οι Έλληνες για την αμυντική θωράκιση της χώρας εκφράζει με το παρακάτω κείμενο ο κ. Αρτέμης Κουτσαυτάκης.
Ειδικότερα ο κ. Κουτσαυτάκης σημειώνει τα εξής:
«Οι περισσότεροι γνωρίζουν, ή έχουν βιώσει ότι από το 2011 και μετά, ένας μισθωτός με μηνιαίες αποδοχές περίπου (800) ευρώ, καταβάλει κάθε χρόνο στο κράτος σε φόρους και εισφορές περίπου (5.000) ευρώ.
Άλλωστε το 2013 σε σχετική έρευνα της Kapa Research, ένας στους δύο συμπολίτες μας, δήλωνε αδυναμία πληρωμής όσον αφορά τους φόρους ακινήτων. Και ενώ η οικονομία μας περνά κρίση και οι οικογενειακώς προγραμματισμός «έχει χαθεί», μια άλλη κρίση δημιουργείται από τη γειτονική Τουρκία,έχοντας ξεκάθαρες εδαφικές βλέψεις, προφανώς εκμεταλλευόμενη τη δύσκολη οικονομική μας κατάσταση.
Τι γίνεται όμως με την Τουρκία; Πριν από λίγους μήνες και ενώ δεν είχαν «κοπάσει» οι δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με την αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάννης, ο υπουργός Δασών και Υδάτινων Πόρων της Τουρκίας, Βεϊσέλ Έρογλου, ανακοίνωσε σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει ο Ερντογάν , ότι το 2023 (κατά την επέτειο της συμπλήρωσης 100 ετών από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας), η τουρκική οικονομία θα πρέπει να είναι μια από τις δέκα μεγαλύτερες στον κόσμο και να καταστεί αυτάρκης σε ότι αφορά τα εξοπλιστικά της προγράμματα, βασιζόμενη αποκλειστικά στην αμυντική της βιομηχανία.
Η Τουρκία ξοδεύει περίπου 18 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο για την άμυνα με το μεγαλύτερο ποσοστό του εξοπλισμού της να πραγματοποιείται στην εγχώρια αγορά.
Μήπως θα πρέπει να προβληματισθούμε σχετικά με την ισορροπία ισχύος που διαμορφώνεται ανάμεσα στη Χώρα μας και τη γείτονα Χώρα.
Η αμυντική βιομηχανία στην Ελλάδα σε ποιο στάδιο βρίσκεται; Από τη μια πλευρά οι συνεχείς περικοπές στις δαπάνες του αμυντικού προϋπολογισμού τα τελευταία έτη και από την άλλη κάποιοι πολιτικοί που αντί στο παρελθόν να «θωρακίσουν» τη Χώρα, σκεφτόταν τη«μίζα» και ποιο οπλικό σύστημα θα τους έφερνε περισσότερα κέρδη.
Σκέφτηκαν ποτέ τον κίνδυνο που θα διέτρεχε, ή διατρέχει η πατρίδα μας αυτή τη στιγμή; Φυσικά κάθε λογικός άνθρωπος δε θέλει πόλεμο,δε θέλει νεκρούς, όμως θα μας αφήσουν ήσυχους για να πορευθούμε ειρηνικά; Με ποιο τρόπο θα μπορούσαμε και πάλι να φέρναμε μια ισορροπία δυνάμεων; Μήπως αν δημιουργούσαν έναν λογαριασμό, ένα ταμείο ενίσχυσης των ενόπλων δυνάμεων, ή οτιδήποτε άλλο κρίνουν οι κυβερνώντες, ώστε κάθε πολίτης που έχει τη δυνατότητα και επιθυμεί, να μπορεί να προσφέρει ένα μικρό ποσό. Έτσι και αλλιώς όλοι περνάμε δύσκολα, αλλά τουλάχιστον ζούμε σε μια δημοκρατική και ελεύθερη χώρα και έτσι θέλουμε να συνεχίσουμε.
Φυσικά θα μπορούσαν και άνθρωποι που έχουν οικονομική ευρωστία, επιχειρηματίες, ή και η εκκλησία ακόμη, να προσφέρουν σημαντικά ποσά και με τις ανάλογες φοροαπαλλαγές. Ο Τόμας Τζέφερσον,Πρόεδρος των Η.Π.Α. κατά τα έτη (1801-1809) , είχε αναφέρει «Το τίμημα της ελευθερίας είναι η συνεχής επαγρύπνηση». Ενώ ο εθνομάρτυρας Ρήγας Φεραίος αναφερόμενος στο αγαθό της ελευθερίας, «Ελευθερία είναι εκείνη η δύναμη που έχει ο άνθρωπος να κάνει όλο αυτό, χωρίς να βλάπτει τα δίκαια των γειτόνων του».