Αν αυτό δεν είναι θαύμα, αν η Παναγία δεν έβαλε το χέρι της, τότε τι είναι…;

Πείτε μου, οι μανάδες αυτές, των δυο Ελλήνων στρατιωτικών, που περίμεναν να συμβεί ένα θαύμα εδώ και μήνες για να ξαναπάρουν στην αγκαλιά ελεύθερα τα παιδιά τους, πως από σήμερα, δεν θα πιστεύουν ότι στις μέρες μας γίνονται τελικά θαύματα…;

Πείτε μου, λίγες ώρες πριν από το Πάσχα του Καλοκαιριού, πως η Μητέρα όλων μας, η Παναγία, πόσο πιο δυνατά μπορούσε να φωνάξει στην Ελλάδα και κυρίως στις οικογένειες των δυο αυτών «ομήρων» πως είναι ΕΔΩ…; Δίπλα μας…

Δεν θέλω να πω πολλά, ούτε να υπεισέλθω σε περαιτέρω αναλύσεις, γεωπολιτικών παιχνιδιών τύπου πόκερ και σκακιού, που προφανώς βρίσκονται σε εξέλιξη ανάμεσα στη γειτονιά μας και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Λέω όμως με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, πως σήμερα ζήσαμε όλοι την παρουσία Εκείνης, της Μιας και της πιο Μεγάλης Μητέρας. Αυτή, έσκυψε πάνω από τις μανούλες του Άγγελου Μητρετώδη και του Δημήτρη Κούκλατζη, τους έδωσε κουράγιο και τους βροντοφώναξε «ΕΓΩ είμαι εδώ για τα παιδιά σας«, κι απλά, «έβαλε το χέρι της» για να συμβεί το θαύμα που περίμεναν από τις 2 Μαρτίου, όταν ξεκίνησε ο δικός τους Γολγοθάς.

Δεν είμαι βαθιά θρησκευόμενος ούτε και θρησκόληπτος.

Όμως είναι πολλή μεγάλη ευλογία να Ζεις ένα Θαύμα και να το αναγνωρίζεις!

Καλώς ήλθατε πίσω αδέλφια…

Φιλικά και πάντα Καλοπροαίρετα

«Ο Κύριος Έπαρχος»