LIFE
Του Ανδρέα Σπανουδάκη
Δε θυμάμαι ειλικρινά πόσες φορές χρειάστηκε να κατέβω από το πεζοδρόμιο στο δρόμο, επειδή κάποιο αυτοκίνητο είχε σταθμεύσει πάνω στο πεζοδρόμιο, κυριολεκτικά, φράζοντας το!
Οι νεοέλληνες «καβάλα παν στην Εκκλησιά καβάλα προσκυνάνε«. Πιστεύουν ότι το αυτοκίνητο τους καταξιώνει κοινωνικά, είναι το alter egο τους, η προέκταση του εαυτού τους και γι΄ αυτό το φροντίζουν ως κόρη οφθαλμού να το έχουν κοντά τους, δίπλα τους. Αν ήταν δυνατόν και στην κρεβατοκάμαρά τους. Στο κρεββάτι τους, βέβαια, θα ήταν ευχής έργο γιατί αυτούς μόνο θα ενοχλούσε. Κι ύστερα, ότι κάνει καθένας στην κρεβατοκάμαρά του, πρόβλημά του!!! Αλλά, τους είναι αδιάφορο αν παραβιάζει κανόνες του ΚΟΚ και αν βάζουν σε κίνδυνο συνανθρώπους τους. Το αυτοκίνητο να μην κινδυνεύει. Οι λαμαρίνες να’ ναι καλά!!!
Φίλε κρετίνε, ανάλγητε οδηγέ που πάρκαρες το όχημά σου φαρδύ πλατύ πάνω στο πεζοδρόμιο, ενώ οι δρόμοι πιο κάτω ή πιο πάνω, έχουν θέσεις για πάρκινγκ, γιατί θα πρέπει κατέβω στο δρόμο για να περάσω από εκείνο το σημείο;
Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι με βάζεις σε κίνδυνο; Και μάλιστα σκόπιμα και από πρόθεση;
Φίλε κρετίνε, ανάλγητε οδηγέ, σκέφτηκες ποτέ σε τι κίνδυνο βάζεις μια μητέρα με το μωρό της στο καροτσάκι που μπορεί να έχει βγει για τα ψώνια της ημέρας ή απλά για μια βόλτα;
Φίλε κρετίνε, ανάλγητε οδηγέ, σκέφτηκες σε πόσο δύσκολη θέση φέρνεις έναν άνθρωπο που κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο;
Φίλε κρετίνε, ανάλγητε οδηγέ σκέφτηκες αυτόν που έχει κινητικά προβλήματα και του κλείνεις τη ράμπα στο πεζοδρόμιο;
Φίλε κρετίνε, ανάλγητε, οδηγέ γιατί όταν βγάζω τον εγγονό μου βόλτα με το καροτσάκι του, πρέπει να κατέβω από το πεζοδρόμιο στο οδόστρωμα επειδή εσύ ηλίθιε ζαμαφουτίστα, μουρόχαυλε, μπουρτζόβλαχε, το έχεις κλείσει με το «τετράποδό σου;» Γιατί θα πρέπει για να παρκάρεις εσύ ρε φίλε παράνομα όπου γουστάρεις και να κινδυνεύει το μωρό;
Διάολε, δε γίνεται να έχουμε από έναν τροχονόμο πίσω από κάθε τέτοιο οδηγό γιατί δεν γνωρίζει το αυτονόητο, ότι τα πεζοδρόμια είναι για τους πεζούς. Απλά δε γίνεται η Τροχαία να είναι παρόν σε κάθε δρόμο, σε κάθε σοκάκι, σε κάθε πλατεία.
Δε γίνεται να κοιτάει ο καθένας ζαμαφουτίστας την πάρτη του, αδιαφορώντας για όλους τους άλλους!
Κάνε ρε φίλε έναν κύκλο και πάρκαρε στον διπλανό δρόμο και αν δεν βρεις στο διπλανό δρόμο, θα βρεις σε 1-2-3-4 δρόμους παρακάτω ή παραπάνω, γιατί θα πρέπει για να βολευτείς εσύ και να έχεις το «μπεγίρι σου» ακριβώς δίπλα από εκεί που είναι το σπίτι σου ή στη δουλειά σου;
Πάρε τον πισινό σου και περπάτησε. Θα σου κάνει και καλό. Θα μειώσεις και την χοληστερίνη σου και θα «κάψεις» και το υποδόριο λίπος της μπάγκας σου. Εξάλλου, ο άνθρωπος σηκώθηκε στα δυο του πόδια πριν από κάποιες χιλιάδες χρόνια. Εσύ γιατί επιμένεις να πηγαίνεις με τα «τέσσερα;»
Μήπως θα πρέπει να διδάξουμε, από την μικρή ηλικία, τα παιδιά μας οδηγική συμπεριφορά;
Μήπως είναι αναγκαία, μαζί με την οδική ασφάλεια και η συνολική αλλαγή οδηγικής συµπεριφοράς, αλλαγή η οποία θα πρέπει να εστιασθεί στη δια βίου ενηµέρωση - εκπαίδευση, στη συστηµατική - συνεχή αστυνόµευση, στην αντιµετώπιση της παραβατικότητας κυρίως µε κοινωνικά µέτρα και όχι µόνον µε κατασταλτικά;
Τώρα, κάποιοι θα πουν ότι του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν σηκώνει. Σηκώνει και παρασηκώνει, θα βάλει τη «μούρη του στα σκέλια του» όταν ξέρει ότι θα του πάρεις, για κάποιες μέρες, το… alter ego του και ότι δεν θα το πάρει πίσω πριν εκπνεύσει η ποινή επειδή πέφτει 15Αύγουστος ή Λαμπροχριστούγεννα.
Όταν θα ξέρει ότι δεν θα μπορεί να κάνει μαγκιές με το πανάκριβο ηχοσύστημα να παίζει στη διαπασόν. Όταν θα νοιώσει το στερητικό σύνδρομο του άλλου του εαυτού!!
