ΑΠΟΨΗ: «Κάλλιο να σε φοβούνται, παρά να σε λυπούνται», λέει μια Κρητική ρήση.

Γράφει ο Γιώργος Μαρακάκης*

Ζούμε εδώ και μήνες το ιδιότυπο sequel ενός «Εξπρές του Μεσονυχτίου».

Δύο Έλληνες στρατιωτικοί, κρατούνται απ τις αρχές της γειτονικής χώρας, για μήνες, χωρίς να τους έχει καν απαγγελθεί κατηγορητήριο.

Πόσο «αποδοτικό» αποδεικνύεται στ ‘ αλήθεια το να είμαστε τα «καλά παιδάκια» στα πλαίσια των διεθνών Οργανισμών και Θεσμών στους οποίους συμμετέχουμε;

Πόσο αποδίδει το ν απευθυνόμαστε, σχεδόν αυτιστικά, επικαλούμενοι έννοιες Δικαίου, σε μια χώρα που έχει -στην πράξη- καταργήσει κάθε έννοια Δικαίου, ακόμη και σε ό,τι αφορά στους ίδιους της τους πολίτες, σε ένα σουλτανάτο που δεν σέβεται τίποτε και κανέναν;

Καλές οι διπλωματικές προσεγγίσεις. Καλός ο διάλογος. Καλές οι επαφές. Όταν σε σέβονται. Πόσο ρεαλιστική προσέγγιση αποτελεί το να αναμένουμε την όποια… αλληλέγγυα αρωγή από χώρες, θεσμούς και φορείς με χαοτικό έλλειμμα ηγετών, που «αποκηρύσσουν τις πρακτικές Ερντογάν», ενώ δεν έπαψαν στιγμή να κάνουν χοντρές μπίζνες με το καθεστώς του;

«Κάλλιο να σε φοβούνται, παρά να σε λυπούνται», λέει μια Κρητική ρήση.

Σε κάθε περίπτωση, ας μάθουν να σε σέβονται.

Μήπως πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να αναλάβει μια νέα Πολιτική ηγεσία, άξια να αναδείξει το ρόλο που μπορεί να παίξει η Ελλάδα στο γεωστρατηγικό και οικονομικό γίγνεσθαι της περιοχής μας, αλλά και να αποκομίσει ουσιαστικά οφέλη, ΜΗ ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΝΗ ΠΛΕΟΝ, ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑΣΜΕΝΟΥ ΠΤΩΧΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ;

Είναι Οδοντίατρος και πρώην Πολιτευτής Χανίων.