ΑΠΟΨΗ: Λόγια θυμού και αγανάκτησης…

Του Ανδρέα Σπανουδάκη

Διάβασα και παρακολούθησα στη τηλεόραση τις δεκάδες ιστορίες για τα θύματα στο Μάτι. Έκλαψα με ότι έχει να κάνει με παιδιά. Ράγισε η καρδιά μου για τα δίδυμα που βρέθηκαν απανθρακωμένα αγκαλιά με τον παππού και την γιαγιά. Δίδυμα ήταν. Έτσι γεννήθηκαν, πιασμένα χέρι-χέρι. Έτσι «έφυγαν«. Δεν μπορεί να χωρέσει ο νούς τόσο πόνο. Και πιάνεις τον εαυτό σου να μονολογεί ότι δεν υπάρχει Θεός.

Κλείνει τα μάτια μήπως και διώξεις από μπροστά σου τις εικόνες της ανήποτης φρίκης. Όμως ο πόνος έχει σκάψει βαθιά το μυαλό σου και θα σε συνοδεύει για πάντα. Σκεφτόμουν εμένα στη θέση των τραγικών πατεράδων και μανάδων να ξεψυχούν στα χέρια μου από τους καπνούς τα εγγόνια μου. Σκίζεται η καρδιά και ο νους και παρακαλάς να τα «συνοδεύσεις στο ταξίδι τους» γιατί δεν μπορείς να ζήσεις με τόσο πόνο. Τέτοια ζωή είναι ένα διαρκές κολαστήριο. Είναι οι φωτιές της κόλασης που θα σου τρώνε νυχθημερόν τις σάρκες. Όχι γιατί δεν κατάφερες να τα προστατεύσεις, αλλά γιατί κάποιοι αληταράδες Ελληναράδες, νεόπλουτοι, αρχοντοχωριάτες, που έχουν «μπάρμπα στην Κορώνη» είχαν κλείσει την πρόσβαση στη θάλασσα.

Μαζί με το παράνομο κτίσμα που έχτισαν με την ανοχή της Πολιτείας, οικειοποιήθηκαν και ένα κομμάτι παραλίας για να μην τους ενοχλούν όταν κάνουν το μπάνιο τους. Ελληναράδες του φαίνεσθαι και του δήθεν που καμάρωναν «σαν γύφτικα σκερπάνια» ή «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;» γιατί είχαν εξοχικό και ιδιωτική παραλία στη Κινέτα. Αναίσχυντοι, ξετσίποτοι, τρισάθλιοι!!!!

25 ψυχές και βάλε χάθηκαν σ΄ ένα οικόπεδο γιατί δεν έβρισκαν δίοδο, στο περιφραγμένο οικόπεδο, προς τη θάλασσα. Δεν υπήρχε άνοιγμα, δεν υπήρχε δρόμος. Ναι!!! Είναι συναυτουργοί, μαζί με τους εμπρηστές, σε εγκληματική πράξη, που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες συνανθρώπους μας. Και αυτό που πονάει περισσότερο, τα μικρά παιδιά που τα αθώα ματάκια τους είδαν και έζησαν το σύντομο φινάλε της ζωής τους. Συμπάσχω και συμπονώ με τους οικείους τους στο μαρτύριο τους.

Τώρα που τόσες ψυχές μαρτύρησαν και πέθαναν, έρχεται η Πολιτεία, προκειμένου να διαχειριστεί επικοινωνιακά την τραγωδία, να μας πεί ότι αρχίζει άμεσα και με συνοπτικές διαδικασίες, το γκρέμισμα 3.700 αυθαίρετων στην Αττική. Δυο εκδοχές υπάρχουν γι΄αυτή τη πρεμούρα της κυβέρνησης: Πρώτον, ήξεραν και γνώριζαν πολύ καλά τον αριθμό των αυθαιρέτων στη χαβούζα (με ευθύνη διαχρονική των πολιτικών) που λέγεται Αθήνα, αλλά και σ΄όλη την Ελλάδα (πρέπει να μάθουμε και τον αριθμό των αυθαιρέτων στα Χανιά, π.χ. ρέμα Αγίου Παντελεήμονα που σε ένα πλημμυρικό φαινόμενο τα νερά μη βρίσκοντας διέξοδο προς τη θάλασσα θα κατευθυνθούν προς την πόλη) και δεύτερον, εν τοις πράγμασι αδύνατο, μέσα σε 10 μέρες από τη φωτιά στο Μάτι μέτρησαν και έβγαλαν τον ακριβή αριθμό των αυθαιρέτων;;;;

Φυσικά και ήξεραν και έκαναν «ντουμπεκί ψιλοκομμένο» γιατί είναι ανίκανοι να δώσουν λύσεις σε προβλήματα που υπονομεύουν ανθρώπινες ζωές. Μα και ένα άλλο λόγο: «Εμείς θα βγάλουμε τον καβρό απο την τρύπα, ας το κάνουν άλλοι«. Δεν σκοτίζονται για το πόπολο. Ο προϋπολογισμός έχει ανάγκη από «ζεστό και μπόλικο» χρήμα.

Στα ταμεία θα εισρεύσει παραδάκι - σκέφθηκαν οι έγκλειστοι εγκέφαλοι του υπουργείου - απο τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων. Ο κ. Σπίρτζης έδινε οδηγίες, ως πρόεδρος του ΤΕΕ, πως θα νομιμοποιηθούν τα αυθαίρετα. Λες και όταν πληρώνεις το πρόστιμο για ένα αυθαίρετο, ως δια μαγείας, τηρούνται οι περιβαλλοντικοί και οι πολεοδομικοί κανόνες και αποσβένει ο κίνδυνος για τις ανθρώπινες ζωές.

Ρε… θεοπαίχτες σημερινοί, χθεσινοί και παραπροχθεσινοί που με την ανοχή σας αυτή η λαμπρή χώρα έγινε ένα μεγάλο μπουρδέλο αφού τη γεμίσατε, ρε φούστηδες, με αυθαίρετα για να εισπράττουν χρήμα οι μηχανικοί και το κράτος (αλήθεια γιατί ένας μηχανικός κάνει στατική μελέτη αφού γνωρίζει ότι το κτίσμα είναι παράνομο;), (πόσους μηχανικούς και δικηγόρους έχει το ελληνικό Κοινοβούλιο;) γιατί δεν τηρείται η νομοθεσία για τους αιγιαλούς, γιατί κλείνεται τα μάτια και τ΄αυτιά στις καραμπινάτες παρανομίες;

Μια εξήγηση, λογική, υπάρχει: Δεν βλέπουν και δεν ακούν τίποτα για τα ψηφαλάκια και για το φακελάκι, το μπαξίσι!!! Όλοι είναι μέσα στο κόλπο: Το ένα χέρι νίβει το άλλο σε αγαστή συνεργασία!!! Κάθε τροπολογία που ψηφίζετε μετά τα μεσάνυχτα στη Βουλή και εμπεριέχεται σε άσχετο νομοσχέδιο, είναι ύποπτη για συναλλαγή που εξυπηρετεί μια επαγγελματική τάξη ή μια ομάδα ιδιωτών (βλέπε αναστολή κατεδαφίσεων στο Σχοινιά που κατάγγειλε ο κ. Ρακιντζής).

Τί σας δίδαξαν, ρε καραγκιοζοπαίχτες, οι νεκροί της πυρκαγιάς στην Ηλεία πριν δέκα και βάλε χρόνια; ΤΙΠΟΤΑ!!! ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ!!! Γιατί δεν ήσασταν οι ίδιοι ή οι δικοί σας άνθρωποι μέσα στα θύματα. Ο στρατηγός άνεμος και η ασύμμετρη απειλή (στρατιωτικός όρος) τότε και σήμερα. Το κακό σας το φλάρο και τον κακό σας το καιρό. Ούτε η επικοινωνιακή σας ρητορική δεν άλλαξε. Οι μίζες, διαχρονικά, να’ ναι καλά!!!

Αγοράζατε υποβρύχια που έγερναν αντί για πυροσβεστικά. Γιατί φυγαδεύατε τον Χριστοφοράκο για να μην μιλήσει για τις μίζες που παίρνατε (από το 1938 «δρά» η SIEMENS στα Χανιά). Γιατί διαχειριστήκατε τα αστρονομικά ποσά των Ολυμπιακών Αγώνων με απευθείας αναθέσεις λόγω του κατεπείγοντος και ότι αυτό σημαίνει.

Γιατί βασιλεύει η διαπλοκή, η λαμογιά, η αρπαχτή στο δημόσιο βίο.

Γιατί είσαστε ανίκανοι και τυχάρπαστοι. Αρριβίστες και οπορτουνιστές.

Υπερφίαλοι και κομπιναδόροι. Επηρμένοι και ματαιόδοξοι. Φαντασμένοι και υπερόπτες. Ναρκισσιστές. Βλέπετε τον ίσκιο σας και ξιπάστε.

Γι΄ αυτό σήμερα η Ελλάδα με τρεμάμενα χέρια και πόδια βαδίζει στο Γολγοθά της. Σαν τον Σίσυφο που τον καταδίκασαν «οι κριτές των νεκρών» να σπρώχνει ένα βράχο προς την κορυφή ενός βουνού. Φτάνοντας στην κορυφή, ο βράχος ξανακυλούσε κάτω και έπρεπε να τον ανεβάσει ξανά και ξανά. Έτσι και η Ελλάδα, κατάκοπη, φθαρμένη και εξαντλημένη, παλεύει να χαράξει νέα πορεία χάριν στις προσπάθειες του λαού της. Έστω κι αν οι κλόουν της πολιτικής μας κατάντησαν εξουθένωμα των λαών.

Υ.Γ.: Το κείμενο αυτό γράφτηκε με τη σκέψη μου στα εγγόνια μου και στα παιδιά όλου του κόσμου.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here