LIFE
Του Ανδρέα Σπανουδάκη
Αν και υπολείπεται αρκετός χρόνος μέχρι τις Αυτοδιοικητικές εκλογές, υπάρχει ήδη μια έντονη φημολογία γι΄ αυτούς που επιθυμούν να είναι υποψήφιοι.Πριν τις γιορτές του Πάσχα υπήρξε μια έντονη κινητικότητα με διαγραφές και παραιτήσεις εκλεγμένων Δημοτικών Συμβούλων, που σύμφωνα με δημοσιεύματα, θα μετακινηθούν σε αντίπαλους συνδυασμούς γεγονός που θα προσθέσει στις εκλογές ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Με την ευκαιρία αυτής της εκλογικής κινητικότητας υπενθυμίζω την ιστορικής σημασίας πρόταση του επικεφαλής του συνδυασμού «Δημοτική Πρωτοβουλία 100\5″ Άρη Παπαδογιάννη, με την οποία, στις περασμένες δημοτικές εκλογές, είχε δεσμευτεί ότι θα υλοποιήσει εαν εκλεγεί. Πρόταση ιδιαίτερης σημασίας και αξίας τώρα που τα Χανιά, θεωρούνται ανα το πανελλήνιο, ένας μεταξύ των τριών πρώτων τουριστικών προορισμών. Επί της ουσίας, μ΄αυτή την πρόταση, ο Άρης Παπαδογιάννης, έχει κατά νου να ανασυνθέσει την εικόνα των Χανίων, της ιστορικής πρωτεύουσας της Κρήτης.
Δεν θα σταματήσω να υπηρετώ και να προβάλλω κάθε προσπάθεια, απ΄ όπου κι αν προέρχεται, που αποκρυσταλλώνεται σ΄ ένα συγκεκριμένο έργο ευρύτερης σημασίας και διάρκειας. Προσπάθεια που αν πάρει «σάρκα και οστά» η δημιουργική της αξία θα υπερβεί τα στενά τοπικά πλαίσια και προσφέρεται ως πολιτιστικό-ιστορικό υπόδειγμα.
Αναφέρομαι στην πρόταση του Άρη Παπαδογιάννη για την σύνδεση της Παλιάς Πόλης με την περιοχή της Χαλέπας που θα καλύψει μια χρονική περίοδο 500 χρόνων!!
Ας θυμηθούμε την παρατήρηση του Μπλέζ Πασκάλ, ελαφρά διασκευασμένη: «Πόσο πιο ευτυχισμένοι ή λιγότερο δυστυχισμένοι θα ήταν οι άνθρωποι, αν μάθαιναν τον τόπο τους».
«Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Ρώμη», δηλαδή στην Παλιά Πόλη. Η πρώτη εντύπωση είναι της απόλυτης ακινησίας. Ύστερα από λίγο, όμως, αισθάνεσαι με την αφή και την όραση την πλάνη σου. Αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι στο επίκεντρο μιας αέναης κίνησης που σε μεταφέρει στο απώτατο παρελθόν. Λες και όλα εξαρτώνται από τη σχέση μας με το όνειρο, κατά πόσο δηλαδή μας έχει διαποτίσει ή εμείς έχουμε εισχωρήσει μέσα του.
Με αυτήν την πεμπτουσιακή σχέση με την Παλιά Πόλη και τα σοκάκια του Κουμ- Καπί, τα βήματά σου σε οδηγούν στη Χαλέπα όπου το παρόν σε συνδέει με το παρελθόν για να σε διδάξουν ότι τίποτα δεν τελειώνει, τίποτα δεν χάνεται αρκεί να το αναζητήσεις και όταν το βρείς να το προσεγγίσεις με την αγάπη και την τρυφερότητα ενός ονείρου.
Αυτή είναι η Χαλέπα: Προς το τέλος του 18ου αιώνα (1898) με την Σύμβαση της Χαλέπας, η Κρήτη αποκτά περιορισμένη αυτονομία πολιτεύματος.
Την αυτονομία υπόγραψαν ο Γερμανός Κέλνερ,ο Άγγλος Χάρρις, ο Αυστριακός Χίνκε, ο Ρώσος Ανδρέγιεφ, ο Γάλλος Ποτιέ και ο Ιταλός Κανεβάρο) είχαν προηγηθεί οι σφαγές του 1897 από τους Τούρκους. Με την επανάσταση του Θερίσου (1905) με ηγέτη τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον βομβαρδισμό από τις μεγάλες δυνάμεις των επαναστατών στη θέση Μόντε Βάρδια στο Ακρωτήρι, με την αυτοθυσία του Καγιαλέ (Καγιαλεδάκη), τα Χανιά συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον της παγκόσμιας κοινής γνώμης και οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις διεκδικούν, η κάθε μία, μερίδιο (οι Άγγλοι κατέλαβαν το Ηράκλειο, οι Ρώσοι το Ρέθυμνο, οι Ιταλοί τα Χανιά, οι Γάλλοι τη Σητεία, οι Γερμανοί τη Σούδα και οι Αυστριακοί την Κίσσαμο.)
Τα Χανιά γίνονται το κέντρο του κόσμου και ανακηρύσσονται σε πρωτεύουσα της Κρήτης. (Αλλά και για ένα μήνα, 23 Απριλίου το 1941, τα Χανιά γίνονται πρωτεύουσα της Ελλάδας αφού εδώ μεταφέρεται το Ιστορικό Αρχείο και η ελληνική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Τσουδερό και βασιλιά τον Γεώργιο.)
Επί της ουσίας, αυτό επιδιώκει η πρόταση Παπαδογιάννη: Να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον μας και να ανασυνθέσει, με τα σκόρπια «σπαράγματα» στη διαδρομή Παλιά Πόλη (οχυρωμένη) μέχρι Χαλέπα, την ιστορική πρωτεύουσα της Κρήτης.
Θεωρώ ότι η πρόταση αυτή είναι απότοκη του λεγόμενου «κεραυνοβόλου έρωτα» με την «ωραία Ελένη» - την γενέθλια πόλη - που αν πραγματοποιηθεί θα μας καταστήσει κοινωνούς μιας ιστορικής αιωνιότητας. Είναι κυριολεκτικά η εισβολή του ονείρου που έρχεται να αλλάξει την μονοτονία της καθημερινότητάς μας. Ο Άρης Παπαδογιάννης, μ΄αυτήν την πρόταση που κατέθεσε ενώπιον των Χανιωτών «οικοδομεί την αιωνιότητα».
Υπόμνηση και χρέος προς τον Άρη Παπαδογιάννη το παραπάνω κείμενο, αλλά και δεσμευτικό για τήρηση των υπεσχημένων!
