LIFE
Ξεκίνησε να ασχολείται με τη φωτογραφία όταν ήταν μόλις 11 (!) ετών! Είναι από τα Χανιά τα οποία λατρεύει, και σπούδασε φωτογραφία στο Ρέθυμνο.
Ο λόγος για τον Άρη Μυριδάκη, ο οποίος έχει μεγάλο «έρωτα» με το να φωτογραφίζει αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού, ενώ και τα πορτραίτα που κάνει σε ερασιτέχνες μοντέλα, ξεχωρίζουν. Σίγουρα το μέλλον του στη φωτογραφία, προβλέπεται λαμπρό!
Χωρίς δισταγμό, αποκαλύπτεται στο eparxies.gr και απαντά με ειλικρίνεια σε όλες τις ερωτήσεις…
-Πότε ξεκίνησες και ποιο ήταν για ‘σένα το έναυσμα έτσι ώστε να πάρεις μια φωτογραφική μηχανή και να αρχίσεις να φωτογραφίζεις;
«Ξεκίνησα με τη φωτογραφία το 2008. Ο πατέρας μου όντας κατασκευαστής κτηρίων είχε μια φωτογραφική μηχανή ώστε να φωτογραφίζει τα κτήρια. Την έπαιρνα λοιπόν »κλεφτά» και φωτογράφιζα τα ζώα και τον κήπο. Την πρώτη δικιά μου φωτογραφική μηχανή μου την αγόρασε η μητέρα μου τον Δεκέμβριο του 2010.
Ίσως να με ώθησε και ο πρώην σύντροφος της αδερφής μου που ήταν ερασιτέχνης φωτογράφος και τότε σαν παιδί τον θαύμαζα και πήγαινα μαζί του στους φωτογραφικούς περιπάτους που έκανε.»
-Σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν δυσκολίες. Τι δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας φωτογράφος;
«Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας φωτογράφος είναι πολλές. Αν κάνει ρεπορτάζ πρέπει να φωτογραφίζει σε ακραίες συνθήκες όπως φωτιές, σεισμούς και άλλα.
Εγώ ας πούμε, στους αγώνες αυτοκινήτων φωτογραφίζω από την έναρξη έως και τη λήξη. Στα υπόλοιπα πόστα υπάρχουν αντικαταστάτες και στο δικό μου όχι. Όπως και σε Event (π.χ. Καλύβες bech party) όπου όλοι διασκεδάζουν και εσύ δουλεύεις και είσαι υποχρεωμένος να μην καταναλώσεις αλκοόλ έτσι ώστε να κάνεις σωστά τη δουλειά σου αλλά και γιατί έχεις στην κατοχή του έναν ακριβό εξοπλισμό.»
-Πόσο δύσκολο είναι να συνεργάζεσαι με γυναίκες μοντέλα;
«Έχω συνεργαστεί με κοπέλες που κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης μετάνιωσαν και έτσι πήγε άδικα ο κόπος και ο χρόνος που αφιέρωσα. Επίσης, έχω συνεργαστεί με κοπέλα που ενώ τραβήξαμε γύρω στις 400 φωτογραφίες, της άρεσαν μόνο τρεις (!) για να ανέβουν στο ίντερνετ. Γενικά οι γυναίκες είναι περίεργα όντα! (Χωρίς παρεξήγηση!)
«Δεν πρόκειται ποτέ να δω μια κοπέλα σαν κάτι παραπάνω από μοντέλο γιατί εκτός των άλλων διακυβεύεται και το όνομά μου!»
-Τυχερά σαφώς θα έχουν οι φωτογράφοι…
«Τυχερά; Λοιπόν το επάγγελμα του φωτογράφου είναι σε μια λεπτή κλωστή. Για όποιον δεν το γνωρίζει εγώ κάνω από απλές φωτογραφήσεις έως και αρκετά αισθησιακές, το λεγόμενο καλλιτεχνικό γυμνό.
Αυτό μπορεί να είναι χόμπι αλλά είναι και δουλειά και το βλέπω άκρως επαγγελματικά. Δεν πρόκειται ποτέ να δω μια κοπέλα σαν κάτι παραπάνω από μοντέλο γιατί εκτός των άλλων διακυβεύεται και το όνομά μου! Τυχερά πάντως υπάρχουν γιατί εργαζόμαστε και νύχτα σε club, σε πάρτι κ.λ.π.»
«Μου αρέσει η αδρεναλίνη που βιώνω , το ρίσκο να είμαι μέσα στην πίστα, η μυρωδιά της αγωνιστικής βενζίνης καθώς και των καμμένων ελαστικών.»
-Ποιο είδος είναι το αγαπημένο σου;
«Είμαι της άποψης πως ο φωτογράφος δεν μπορεί να κάνει τα πάντα, και όποιος τα κάνει δεν τα κάνει καλά. Πρέπει να επικεντρωθείς σε λίγα είδη φωτογραφίας. Το κύριο είδος για μένα είναι ο μηχανοκίνητος αθλητισμός. Μου αρέσει η αδρεναλίνη που βιώνω , το ρίσκο να είμαι μέσα στην πίστα, η μυρωδιά της αγωνιστικής βενζίνης καθώς και των καμμένων ελαστικών. Επίσης φωτογραφίζω κοπέλες με την δικιά μου οπτική έτσι ώστε να αναδείξω αυτά που βλέπω εγώ στην κοπέλα και τέλος όποτε βρω χρόνο ασχολούμαι με φωτογράφιση τοπίων πειραματιζόμενος με νέες τεχνικές κάθε φορά.»
-Οι άνδρες δεν φωτογραφίζονται πάντως όσο οι γυναίκες…
«Θέλουν και οι άντρες να φωτογραφίζονται άλλα προς το παρόν δεν είναι δική μου προτεραιότητα. Όπως είπα μαθαίνεις κάτι καλά και μετά προχωράς. Έχω κάνει μόνο μια οργανωμένη φωτογράφιση ενός φίλου μου για να δω πώς βγαίνει, άπλα θεωρώ πως δεν είναι ακόμα ώρα να βγάλω άνδρες μοντέλα. Άλλωστε το γυναικείο φύλο πάντα και παντού προσελκύει τα βλέμματα!»
«Υπάρχουν άτομα με μια οικονομική φωτογραφική μηχανή που δηλωνουν φωτογράφοι!»
-Υπάρχει ανταγωνισμός;
«Ανταγωνισμός υπάρχει, άλλα όχι στο μηχανοκίνητο αθλητισμό. Δεν ασχολούνται πολλοί με αυτόν. Δεν έχω »χωθεί βαθιά» ακόμη για να ξέρω. Γνωρίζω πως γενικότερα υπάρχει ανταγωνισμός στον κλάδο και υπάρχουν πισώπλατες μαχαιριές γιατί κάποιοι έχουν υψηλές τιμές χωρίς να προσφέρουν την απαιτούμενη ποιότητα. Πλέον υπάρχουν άτομα με μια οικονομική φωτογραφική μηχανή που δηλώνουν φωτογράφοι!»
-Από τη σχολή σου τι πήρες; Έμαθες πράγματα τα οποία δεν γνώριζες;
«Φοίτησα σε μια δημόσια σχολή. Δεν είχα και πολλές απαιτήσεις αλλά δεν καλύφθηκε σχεδόν καμιά ούτε από τις λιγοστές που είχα, από τους καθηγητές τουλάχιστον. Το μόνο όφελος μου είναι ότι θα έχω ένα χαρτί στα χέρια μου, όπως λένε και οι παλιοί.»
-Υπάρχει κάποιο μέρος ή άτομο που είναι διακαής σου πόθος να φωτογραφήσεις;
«Μέρος ναι. Θέλω πάρα πολύ να ταξιδέψω στη Νέα Υόρκη ή και στο Μαϊάμι. Θα ήθελα να φωτογραφήσω αγώνα της Formula 1, και σίγουρα μοντέλο μαζί με μακιγιέρ, και στυλίστα έτσι ώστε να είναι κάτι πιο επαγγελματικό.»
-Τα πράγματα και ειδικά στον κλάδο σου, είναι δύσκολα. Έχεις σκεφτεί να φύγεις εκτός νησιού;
«Ναι το σκέφτομαι πολύ σοβαρά να φύγω Αμερική μετά το πέρας της στρατιωτικής μου θητείας. Δεν θέλω όμως να αφήσω πίσω την οικογένειά μου και γενικότερα την Κρήτη. Το μέλλον θα δείξει!»
-Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για ‘σένα;
«Πηγή έμπνευσης έχω 2-3 φωτογράφους, που είναι τα πρότυπά μου. Ο κάθε φωτογράφος βέβαια έχει τη δική του οπτική γωνία, μπορεί να αντιληφθεί ενδιαφέρον σε κάτι που κάποιος που δεν ασχολείται με τη φωτογραφία δε θα το έβλεπε.»
-Όνειρα; Στόχοι;
«Όνειρό μου είναι να φτιάξω ένα στούντιο που δε θα υπάρχει όμοιό του στην Κρήτη. Στόχο έχω να δουλέψω με μεγάλα ονόματα είτε του μηχανοκίνητου αθλητισμού, είτε από το χώρο του μόντελινγκ..»
Επιμέλεια: Χρύσα Ζερβού
