LIFE
Με αφορμή τα δύο αποκρουστικά περιστατικά που είδαν σήμερα το φως της δημοσιότητας, πραγματικά είναι να αναρωτιέται κανείς, ίσως και να επανεξετάζει, το ζήτημα του υπερ-τουρισμού στα Χανιά…
Τουρισμός… Το «χρυσό» προϊόν μας, αυτό που κρατά την πόλη σε μια σχετικά καλύτερη κατάσταση, συγκριτικά με άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας εν μέσω κρίσης, είναι αυτό το ίδιο που -κατά περίπτωση- αποδεικνύεται κάλπικο, αηδιαστικό, ακόμη και αναίσθητο σε κάποιες περιπτώσεις…
Δεν ξέρω αν είναι υπερβολή, αλλά προσωπικά δεν θα θυσίαζα στο βωμό κανενός κέρδους τη σωματική ακεραιότητα κανενός τουρίστα που επιθυμεί να πιει μέχρι τελικής πτώσης (στο λιμάνι!!!) και φυσικά κανενός αλόγου που -από βόλτα σε βόλτα- δεν προλαβαίνει ούτε νερό να πιει, με αποτέλεσμα να σωριάζεται μεγαλοπρεπώς μπροστά στα επικριτικά βλέμματα έντρομων ντόπιων αλλά και επισκεπτών…
Να με συγχωρείτε αλλά οι πρακτικές της λογικής «ότι αρπάξουμε», απλά με βρίσκουν κάθετα αντίθετη…
Αυτά τα… ολίγα για τη μεθυσμένη τουρίστρια που βούτηξε στη θάλασσα με το που βγήκε απ το μπαρ και το αφυδατωμένο άλογο που έπεσε στα πόδια του, στο -καθ’ όλα τα υπόλοιπα- φημησμένο ανά τον κόσμο Ενετικό μας λιμάνι.
Ας ελπίσουμε να συνέλθουμε, πριν να είναι αργά…
Π.Π. (Πανταχού Παρόν)
