LIFE
Ζω ακόμη με το ένα πόδι στην Κρήτη και το άλλο στην Αθήνα…
Διανύει φέτος την καλύτερη τηλεοπτική της χρονιά, από την εποχή που αποφάσισε ν’ αφήσει (μάλλον προσωρινά…) τις εμπόλεμες ζώνες και να επαναπατριστεί για λόγους…καρδιάς στην Κρήτη.
Τα «Ρεπορτάζ» της Ευτυχίας Πενταράκη στη Νέα Τηλεόραση θύμισαν στο τηλεοπτικό κοινό του νησιού, τι θα πει πραγματική δημοσιογραφία καταφέρνοντας να κάνουν τη διαφορά και να συζητηθούν για την ιδιαίτερη θεματολογία τους, καθώς αγγίζουν ορισμένα από τα μεγαλύτερα «ταμπού» των Κρητικών. Η Ευτυχία σχολιάζει ακόμη τους τοπικούς φορείς των Χανίων, για τους οποίους λέει με νόημα πως «δεν σπάνε αυγά και βλέπουν τα πράγματα κοντόφθαλμα».
Με… χιλιάδες ώρες ρεπορτάζ στο ενεργητικό σου, με χρόνια καριέρας (εντός κι εκτός ελληνικών συνόρων), η λέξη δημοσιογραφία και η φράση «γυναίκα δημοσιογράφος» τι σημαίνουν για την Ευτυχία;
Προσωπικά δεν ξεχωρίζω την δημοσιογραφία σε γυναικεία και αντρική. Άλλωστε το φύλο μου δεν στάθηκε ποτέ εμπόδιο στο ρεπορτάζ…αν εξαιρέσεις κάποιες συνεντεύξεις μουφτήδων σε ιερές Αραβικές πόλεις τις οποίες δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να κάνω. Την πρώτη φορά μάλιστα από τη χαρά μου μόλις εγκρίθηκε το αίτημα, έκανα το «έγκλημα» να προσφέρω το χέρι μου για χειραψία το οποίο όχι μόνο έμεινε μετέωρο αλλά μου γύρισαν και την πλάτη και δημιουργήθηκε ένα μίνι διπλωματικό επεισόδιο…
Η δημοσιογραφία είναι μια, απλώς ο καθένας την ασκεί με τα δικά του κριτήρια. Για μένα είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου. Είναι το επάγγελμα που ονειρευόμουν να κάνω από παιδί.
Με ποιο ρεπορτάζ θα «αντάλλαζες» την για τους περισσότερους, μεγαλύτερη δημοσιογραφική σου εμπειρία, αυτή δηλαδή του πολέμου του Ιράκ;
Με κανένα. Όταν σου είπα ότι ονειρευόμουν από παιδί να κάνω αυτό το επάγγελμα, σου είπα τη μισή αλήθεια. Η πραγματικότητα είναι πως ονειρευόμουν από παιδί, να πάω σε εμπόλεμες ζώνες, εκεί που δεν υπάρχει αύριο, και να μπορέσω μέσα σε αυτές τις δυσκολίες να μείνω ζωντανή, να κάνω τα ρεπορτάζ μου και να καταφέρω να τα στείλω στην Ελλάδα. Στο έχω ξαναπεί, είναι τεράστια ευθύνη και τιμή να είσαι μια από τις ελάχιστες φωνές που μεταδίδουν στην πατρίδα σου τα γεγονότα από μια περιοχή που είναι σε εξέλιξη στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Αυτοπροσδιορίζεσαι «Ερωτική μετανάστρια», μια μετανάστρια όμως που επέστρεψε επί της ουσίας στη βάση της. Αισθάνθηκες ποτέ πως έκανες λάθος επιλογή, προφανώς όχι ως προς τον άνθρωπο που επέλεξες να ζήσεις μαζί του, αλλά στο να επιστρέψεις στην επαρχία…
Η Κρήτη και συγκεκριμένα τα Χανιά ήταν η βάση μου μόνο θεωρητικά καθώς δεν είχα ζήσει ποτέ εδώ στο παρελθόν εκτός από ολιγοήμερες διακοπές. Ήρθα για να μείνω πρώτη φορά στο νησί, τον Οκτώβριο του 2010. Στην αρχή δεν σου κρύβω διστακτικά, γιατί εκείνη την περίοδο ήρθαν πολλές αλλαγές μαζεμένες στη ζωή μου. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά. Ξέρεις αν έχεις ζήσει όλη σου τη ζωή στην Αθήνα, εκτιμάς αλλιώς την επαρχία, ειδικά όταν έχουν περάσει τα χρόνια της μεγάλης τρέλας στην πρωτεύουσα και η απόφαση να μετακομίσεις στην επαρχία, είναι συνειδητοποιημένη. Πάντως παραμένω μέχρι σήμερα με το ένα πόδι στην Κρήτη, ενώ το άλλο έχει μείνει στην Αθήνα…
ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΔΕΝ «ΣΠΑΝΕ ΑΥΓΑ»
Τι «γεύση» σου αφήνουν τα Χανιά από την ημέρα της επιστροφής σου κι έπειτα, σε ότι έχει να κάνει με τους τοπικούς φορείς και τους ανθρώπους που «διαχειρίζονται» αυτή την υπέροχη πόλη;
Γλυκόπικρη. Κυρίως με ενοχλούν νοοτροπίες. Αυτό που ορισμένοι άνθρωποι βλέπουν τα πράγματα κοντόφθαλμα και δεν σπάνε αυγά. Αλλά από την άλλη, κι όλη η Ελλάδα, κάπως έτσι δεν είναι; Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου, αλλά δυστυχώς το ξεχνάμε.
Ποιο θεωρείς ότι είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που υπάρχει αυτή την ώρα στα Χανιά, και οι εμπλεκόμενοι φορείς δεν το έχουν αντιμετωπίσει - κατά την άποψη σου - με αποτελεσματικό τρόπο;
Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι το κυκλοφοριακό, αλλά είναι και πάλι αυτό που λέγαμε νωρίτερα, θέμα νοοτροπίας και θέμα παιδείας. Όταν όλοι θέλουν να σταματήσουν έξω ακριβώς από το κάθε μαγαζί και δεν τους ενδιαφέρει αν κόψουν την κυκλοφορία, αν διπλοπαρκάρουν, αν σταματήσουν σε ράμπα και τόσα άλλα. Ε, εδώ και αν πρέπει κάποιοι να σπάσουν αυγά για να βάλουν τάξη. Με ενοχλεί επίσης που η πόλη είναι στα περισσότερα σημεία αφιλόξενη σε ΑμεΑ, ηλικιωμένους, μητέρες με καρότσια, αλλά με ενοχλεί πολύ και η στάση των τοπικών αρχών απέναντι στα αδέσποτα ζώα.
*Ψάρεμα, επικίνδυνα ρεπορτάζ, δημοσιογραφία κτλ, κτλ… Πολυάσχολη και πολυεπίπεδη προσωπικότητα. Η ενασχόληση με τα κοινά θα σε ενδιέφερε με δεδομένο ότι τους πολιτικούς και τους τοπικούς φορείς , έχεις μάθει να τους αντιμετωπίζεις και να τους διαχειρίζεσαι…
Μπα, προτιμώ να είμαστε μακριά και όχι απαραίτητα αγαπημένοι!
Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Ασχολείσαι χρόνια με το υποβρύχιο ψάρεμα. Εδώ και πολλά χρόνια, αποτελεί ζητούμενο η ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού στα Χανιά με δεδομένο πως ο υποθαλάσσιος πλούτος του νομού, κρύβει σημαντικούς θησαυρούς. Γιατί κατά την άποψη σου δεν έχει προχωρήσει το συγκεκριμένο θέμα;
Γιατί πιστεύω πως στην Ελλάδα η γραφειοκρατία δυστυχώς ακόμα καλά κρατεί. Έχουν γίνει πολλές φορές προσπάθειες αλλά χωρίς μέχρι σήμερα αποτέλεσμα αν και νομίζω πως πλέον το θέμα έχει «προχωρήσει» καλά. Προσωπικά ασχολούμαι αποκλειστικά με την ελεύθερη κατάδυση και όχι με την αυτόνομη, αλλά είμαι υπέρ της δημιουργίας πάρκων γιατί ο καταδυτικός τουρισμός θα μπορούσε να προσελκύσει μια μεγάλη μερίδα τουριστών που στρέφεται σε άλλες περιοχές εντός κι εκτός Ελλάδας.
Όσοι παρακολουθούν την πορεία σου όλα αυτά τα χρόνια στη Νέα Τηλεόραση Κρήτης, λένε πως φέτος ουσιαστικά «απελευθερώθηκες». Μίλησε μας λίγο για την τηλεοπτική σεζόν που τρέχει και τη δική σου εκπομπή που κάνει ιδιαίτερη αίσθηση.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, έτσι νιώθω κι εγώ τη φετινή τηλεοπτική χρονιά. Η εκπομπή «Ρεπορτάζ» είναι αυτό ακριβώς που λέει τ΄ όνομά της, ένα ρεπορτάζ μόνο που έχει μεγαλύτερη διάρκεια. Κι επειδή τα θέματα που με συγκινούν είναι ιδιαίτερα, η εκπομπή δεν θα μπορούσε να έχει άλλο περιεχόμενο. Σύμφωνα με το πλάνο που έχω στο μυαλό μου, πρώτα ο Θεός, μέχρι να τελειώσει η σεζόν, κάθε επόμενη εκπομπή έχει και μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από την προηγούμενη. Δεν αποκαλύπτω άλλα! Η συνέχεια επί της…Νέας Τηλεόρασης που πλέον εκπέμπει και στο κανάλι 672 του Cosmote tv.
Πόσο δύσκολο ήταν να «πιάσεις» θέματα ταμπού για τους Κρητικούς όπως είναι η οπλοφορία, η ζωοκλοπή και οι…κούπες;
Αρκετά. Κάθε εκπομπή είναι ένα προσωπικό στοίχημα να ειπωθούν κάποια θέματα που μας «πονάνε» εδώ στην Κρήτη χωρίς να προσβάλω πρόσωπα αλλά και χωρίς να χαϊδέψω αυτιά. Η ισορροπία είναι λεπτή και όσο πιο μεγάλη είναι η δυσκολία κάποιου ρεπορτάζ, τόσο μεγαλύτερη είναι και η ικανοποίηση στο τέλος της μέρας, όταν όλα έχουν πάει καλά.
Κλείσε τη συνέντευξη με μια «υπόθεση εργασίας»: Για ποιον μοναδικό λόγο, θα εγκατέλειπες και πάλι την Κρήτη;
Για να πάω στον επόμενο πόλεμο!
