Εδώ και πέντε δεκαετίες έχει καταφέρει να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, στην εμπορική ναυτιλία, τόσο στις εγχώριες γραμμές όσο και σε εκείνες της Αδριατικής και τα σινιάλα της είναι γνωστά και αναγνωρίσιμα στις ελληνικές αλλά και στις διεθνείς θαλάσσιες συγκοινωνίες.
Η ΑΝΕΚ εδώ και 50 χρόνια, αποτελεί μια από τις πιο δυναμικές ναυτιλιακές εταιρίες. Η πορεία της αυτή, δεν περιελάμβανε μόνο απάναμα λιμάνια και μπονάτσες, υπήρξαν πολλές «ξέρες» και αρκετές φορές που τα μανιασμένα κύματα, είχαν βαλθεί να την εξαφανίσουν από το ναυτιλιακό χάρτη. Σε πείσμα πολλών η εταιρία αυτή, είχε πάντα καλούς «Καπετάνιους», όχι μόνο στα καράβια του στόλου της, αλλά και στα γραφεία της, εκεί που «χτυπά» η καρδιά της. Υπήρξαν βέβαια και κάποιες «φωτεινές» εξαιρέσεις, οι οποίες απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Δεν αποφάσισα ξαφνικά να πλέξω κανένα εγκώμιο, στο παρελθόν άλλωστε έχω ως δημοσιογράφος ασκήσει εντονότατη κριτική σε μια σειρά από επιλογές που είχαν γίνει στην εταιρία, όπως και στις συμπεριφορές κάποιων εργαζομένων της, οι οποίες χωρούσαν ομολογουμένως αρκετή συζήτηση αλλά και κριτική.
Το άρθρο αυτό, έρχεται απλά ως λογική συνέχεια μιας σειράς γεγονότων που πρόσφατα διαδραματίστηκαν, δημοσιογραφικά τα καταγράψαμε και κάποια στιγμή, έπρεπε να θιχτούν.
Ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας επιχείρησε επί της ουσίας πριν από λίγες μόλις εβδομάδες, να παρέμβει ωμά, στο έργο του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (ΣΑΣ), προκαταβάλλοντας ουσιαστικά μια θετική απόφαση για την έλευση των Μινωικών γραμμών, στη γραμμή Χανιά - Πειραιάς. Το αίτημα τελικά προσωρινά αποσύρθηκε, ωστόσο τόσο ο Υπουργός, όσο και ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Διονύσης Τεμπονέρας, έμειναν έκθετοι τουλάχιστον από τη στάση που έλαβαν, υπέρ μιας κοινοπραξίας, η οποία ναι μεν επιχείρησε να λανσάρει τα ελληνικά σινιάλα της για να μπει στη γραμμή, ωστόσο τα πραγματικά της συμφέροντα, βρίσκονται στην… αλλοδαπή και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο αλλά δεν «σχολιάστηκε» από τους… ειδικούς!
Θα μου πεις ο ανταγωνισμός λειτουργεί πάντα επ’ ωφελεία του καταναλωτή, στην προκειμένη περίπτωση του επιβάτη, άρα γιατί κόπτομαι για τον «Ιταλό»….; Προφανώς απαντώ, ωστόσο σε αυτές τις περιπτώσεις επιβάλλεται να λαμβάνονται υπόψιν τα συνολικά χαρακτηριστικά της όποιας επιχειρηματικής κίνησης γίνεται πάνω στη θαλάσσια αρένα και όχι αποσπασματικά.
Καλοδεχούμενοι όσοι θέλουν να δραστηριοποιηθούν στη γραμμή Χανιά - Πειραιάς, αλλά δεν πρέπει να ξεχνούν πως αυτή η γραμμή, είναι ίσως και η μόνη στην Ελλάδα, που εδώ και 50 χρόνια οι μόνοι λόγοι που τα δρομολόγια της παρέμειναν ανεκτέλεστα, σε απόλυτα καθημερινή βάση, ήταν οι καιρικές συνθήκες και οι απεργίες των ναυτεργατών.
Σε αυτό, η συνδρομή της ΑΝΕΚ, ήταν καθοριστική. Είτε τα πλοία ήταν γεμάτα από Ι.Χ., φορτηγά και επιβάτες, είτε όχι, τα δρομολόγια δεν διακόπηκαν ποτέ, εδώ και 50 χρόνια. Η δε κοινωνική προσφορά της εταιρίας, σε μια σειρά από τομείς, ήταν δεδομένη και αδιαμφισβήτητη, ακόμη και στην εποχή που οι τεκτονικές δονήσεις της οικονομικής κρίσης, είχαν για πρώτη φορά στην ιστορία της, αναγκάσει την εταιρία, να καθυστερεί τις πληρωμές προς τους εργαζόμενους της σε στεριά και θάλασσα.
Κοντολογίς…
Ναι η ΑΝΕΚ έχει κάνει λάθη και κακές επιλογές στα 50 χρόνια που «ταξιδεύει». Είναι όμως μια εταιρία, που όπως έλεγε - σε παράφραση - κάποτε το διαφημιστικό της σποτ «ετούτονα το καράβι είναι όλων των Κρητικών παιδί μου». Μπορεί να μην ανήκει λοιπόν ως εταιρία σε όλους τους Κρητικούς, αλλά εξακολουθεί το DNA της να είναι Κρητικό…
Φιλικά και Πάντα Καλοπροαίρετα
«Ο Κύριος Έπαρχος»