LIFE
Η γυναίκα μου είναι δασκάλα. Η Πουλχερία, λοιπόν, μου ανακοίνωσε — τον Απρίλιο, παρακαλώ, του έτους 2010 ότι από τις 11 Αυγούστου του Σωτηρίου έτους 2017 έως και τις 16 Αυγούστου του ιδίου Σωτηρίου Έτους θα είμαστε στα Χανιά. Τέλος. Υπάκουσα, όπως πάντα.
Αλλά σκέφτηκα, «ok» μωρέ, διακοπές θα είμαστε. Θα ζωντανέψουμε τη μοναδική μας σχέση. Θα κάνουμε και θα μοιραστούμε πράγματα. Ουάοου. Και θυμήθηκα τα φοιτητικά μου χρόνια στην Αρχιτεκτονική…
Σούγια, Κριός Παλαιόχωρας, Φαλάσαρνα και Ελαφονήσι ! Τέλεια; Ναι, τέλεια !!!! Χαμογέλασα ικανοποιημένος… Και σκάμε λοιπόν μύτη προχθές!!! Φορτωμένος, ο είλωτας. Η γυναίκα μου ανετότατη, με λουλουδάτο μάξι φόρεμα, πολύχρωμα νύχια ποδιών, χρυσές παντόφλες, τσάντα τίγκα στα αντηλιακά, γυαλί στο κεφάλι, καλωδιωμένη με το κινητό, χαρούμενη, χαρούμενη.
Ξεκινάμε κομβόι για τον επίγειο παράδεισο. Το Ελαφονήσι ντε…4 αυτοκίνητα. 1,5 σχεδόν ώρα διαδρομή. Μαγικά όμως… Δυνατά μουσική, ακατάπαυστη φλυαρία, γενικά χαλαρά ρε παιδί μου. Φτάνουμε. Παρκάραμε πάνω πολύ μακριά. Κάναμε 20 λεπτά με τα πόδια υπό 36 βαθμούς να κατέβουμε.
Ξαπλώστρες γιοκ! Ακόμη και με 10 ευρώ, ακόμη και με μέσον. Τίποτα!
Χιλιάδες κόσμου, χιλιάδες χιλιαράκια αυτοκίνητα με νούμερα όλους τους πιθανούς συνδυασμούς γραμμάτων με πρώτο το «Ι»! Ξαπλώσαμε στον απόλυτο ήλιο. Ψήσιμο σαν το αντικριστό. Αέρας, άσε. Μας μαστίγωσε η άμμος. Ρακέτες, μαμάδες ηλιοκαμένες, γυαλιστερές, μπαμπάδες με ξυρισμένο σκάλπ για να κρύβουν τη φαλάκρα, αλλά μουσάτοι, μπρατσωτοί με tattoo και αποτριχωμένοι πιο πολύ και από την Πουλχερία.
Φαγητό πουθενά, μια πατάτα τηγανητή, μισή ώρα αναμονή, γιατί δεν θέλουμε να δώσουμε και κανένα μεροκάματο παραπάνω. Καλά που η αδελφή της κουμπάρας της πρώτης εξαδέλφης της Πουλχερίας που παντρεύτηκε το Χανιώτη, σύντεκνο του πρωτανηψιού της και μένει στα Χανιά και ήταν και αυτή ΕΚΕΙ είχε κεφτεδάκια μαζί της. Τα σκίσαμε. Και τη ντοματοσαλάτα που είχε γίνει νεροζούμι από τη ζέστη.
Ελάτε όλοι στα Χανιά το δεκαπενταύγουστο. Είναι μαγικά!!!
Βορειοελλαδίτης και δυστυχισμένος Χανιώτης από… μεταγραφή
*Το παραπάνω κείμενο αποτελεί προϊόν προσωπικού προβληματισμού ενός επιστήθιου φίλου του «Κυρίου Έπαρχου» και «φιλοξενείται» από τη στήλη με πολλή χαρά, φιλικά και… πάντα Καλοπροαίρετα!