‘Έχει συνηθίσει να μας εκπλήσσει με τις επιλογές του. Είναι ο πιο πετυχημένος Κρητικός καλλιτέχνης τα τελευταία χρόνια και δικαιωματικά του ανήκει το μεγαλύτερο ίσως μερίδιο της επιτυχίας, σε ότι αφορά τη δημιουργία του «ρεύματος» προς την Κρητική μουσική, το οποίο έχει εξαπλωθεί εντός αλλά και εκτός ελληνικών συνόρων.
Ο Νίκος Ζωιδάκης φέτος, πιστός στην αρχή του να δοκιμάζει διαρκώς καινούργια πράγματα στη δουλειά του, κάνει και πάλι την ανατροπή. Σε λίγες εβδομάδες ανεβαίνει στο Θέατρο Μπρόντγουεϊ της Αθήνας η θρυλική ταινία που γίνεται παράσταση, η Νεράιδα και το Παλικάρι! Τι θα κάνει ο Νίκος εκεί…;
Βλέποντας αυτή τη φωτογραφία, τι σκέψεις σου έρχονται στο μυαλό…;
Με γυρίζεις πολλά χρόνια πίσω πραγματικά. Τι να πρωτοθυμηθώ… Πραγματικά συγκινούμαι. Είναι το… ξεκίνημα μου, γεμάτο όνειρα και σχέδια για το μέλλον
Φανταζόσουν εκείνη την εποχή, στα χρόνια της αθωότητας, την εξέλιξη που θα είχε η πορεία του Νικόλα στην Κρητική μουσική;
Φυσικά. Άλλωστε αν ανατρέξεις σε συνεντεύξεις εκείνης της εποχής θα καταλάβεις ότι όλα αυτά που έχουν συμβεί μέχρι σήμερα στη πορεία μου - και που θα συμβούν από εδώ και πέρα - ήταν όλα μέσα στις επιθυμίες και στα όνειρα μου από εκείνη την περίοδο.
«Δεν θ’ άλλαζα πραγματικά τίποτα. Θα κρατούσα όλα όσα έχω κάνει στη μέχρι τώρα πορεία μου γιατί όλα, σωστά ή λάθος, ήταν επιλογές μου»
Οι μεγάλοι σταθμοί της πορείας του…
Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου «σταθμοί» όλα αυτά τα χρόνια;
Το 1980 που έπαιξα το πρώτο μου γλέντι. Το 1985 που έγραψα το πρώτο μου δίσκο σε συνεργασία με το Κρασαδακη Παντελή και το Μιχάλη Τζουγανάκη. Το 1986 που ανέβηκα για πρώτη φορά και ανέλαβα μουσικά το μεγαλύτερο κρητικό μαγαζί της Αθήνας (Μεγαλόνησος). Το1988 που έγραψα το πρώτο προσωπικό δίσκο (Χαρές και λύπες τραγουδώ). Το 1990 που πήγα για πρώτη φορά Καναδά και Αμερική, το 1997 που πήγα πρώτη φορά Αυστραλία. Το 2003, πολλή σημαντική χρονιά έκανα τον πρώτο μου χρυσό δίσκο, με τίτλο Κάτι από τη ζωή μου. Το2005 η δισκογραφική μου συνεργασία με τον αείμνηστο Νίκο Μανιά, στο δίσκο Γλυκιά μου σκέψη, και το 2012 η συνεργασία με τη Άννα Βίσση.
«Όλα αυτά που έχουν συμβεί μέχρι σήμερα στη πορεία μου - και που θα συμβούν από εδώ και πέρα - ήταν όλα μέσα στις επιθυμίες και στα όνειρα μου»
Τι θα άλλαζες και τι θα κρατούσες σίγουρα αναλλοίωτο στο μεσοδιάστημα;
Με κάθε ειλικρίνεια, δεν θ’ άλλαζα πραγματικά τίποτα. Θα κρατούσα όλα όσα έχω κάνει στη μέχρι τώρα πορεία μου γιατί όλα, σωστά ή λάθος, ήταν επιλογές μου. Όχι, δεν θ’ άλλαζα τίποτα, ακόμη και από τα λάθη σου, πρέπει να μαθαίνεις…
Στο Μπρόντγουεϊ με τη… Νεράιδα και το παλικάρι φέτος το χειμώνα!
Έχεις συνηθίσει να μας εκπλήσσεις με τις επιλογές σου, οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις έβαλαν το Νίκο και τη Λύρα του, σε τόπους ασυνήθιστους για την Κρητική μουσική. Οι πληροφορίες σε φέρνουν και φέτος το χειμώνα, να κάνεις μια ακόμη ανατροπή…
Η πρόταση μου έγινε από τον θεατρικό επιχειρηματία Γιώργο Βάλαρη κι’ εφόσον το θέμα της παράστασης έχει σχέση με τη Κρήτη την αποδέχτηκα αμέσως. Θ’ αναλάβω το μουσικό μέρος αυτής της δουλειάς και όπως καταλαβαίνεις θα γίνει… χαμός! Θεωρώ μεγάλη μου τιμή να συνυπάρξω με μεγάλα ονόματα του θεάτρου στο έργο «Η νεράιδα και το παλικάρι». Η παράσταση θα φιλοξενηθεί στο θέατρο Μπρόντγουεϊ
Υπήρξε ένας λόγος να σκεφτείς το ενδεχόμενο να έλεγες όχι ή από την αρχή είπες «μέσα» το κάνουμε…
Όχι, δεν δίστασα ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Δεν το έχω ξανακάνει στο παρελθόν και οτιδήποτε καινούργιο πάντα που κεντρίζει το ενδιαφέρον. Δεν θα γίνω σε καμία περίπτωση ηθοποιός αλλά θα πατήσω στο θεατρικό σανίδι, κουβαλώντας απλά το Νικόλα…
Σε επίπεδο ζωντανών εμφανίσεων, ο φετινός χειμώνας τι άλλο περιλαμβάνει;
Βρίσκομαι σε συζητήσεις με διάφορες προτάσεις που μου έχουν γίνει, αλλά προς το παρόν δεν έχω καταλήξει κάπου άρα δεν είναι και κάτι ανακοινώσιμο. Θα ενημερωθείτε σύντομα, για τις επόμενες μου κινήσεις.
Πάλι το λυράκι μου θα έπαιρνα στη χέρα…
Δισκογραφικά ετοιμάζεις κάτι…;
Πρόσφατα κυκλοφόρησε ο νέος μου δίσκος με τίτλο «κραυγές», ο οποίος κάνει τα βήματα του, αλλά έχει ακόμη αρκετό δρόμο μπροστά του. Είναι μια πάρα πολλή ενδιαφέρουσα δουλειά, με όμορφα τραγούδια η οποία θεωρώ πως είναι ένα… βήμα μπροστά! Φυσικά τραγούδια, πάντα γράφω, μου δίνουν και ποτέ δεν ξέρεις πότε θα έρθει κάτι νέο.
Αν δεν είχες γίνει αυτό που είσαι σήμερα, με τι άλλο θα μπορούσες να είχες καταπιαστεί…;
Ίσως ν’ ακουστεί εγωιστικό αλλά δεν είναι, είναι αληθινό και αυτό που θα σου πω βγαίνει αυθόρμητα από μέσα μου. Δεν θα μπορούσα να έχω γίνει κάτι άλλο. Ακόμη και αν ξαναγεννιόμουν, πάλι το λυράκι μου θα έπαιρνα στη χέρα μου…
