Τι και αν έχουν παραγγελθεί νέα μηχανήματα για τις εξετάσεις των ασθενών… Τι και αν έχουν γίνει κάποιες προσλήψεις, οι οποίες δεν καλύπτουν τις ελλείψεις στις οργανικές θέσεις του νοσοκομείου Χανίων… Τι και αν ήρθαν καινούργια ασθενοφόρα, το ένα για την μεταφορά νεογνών, η εικόνα που παρουσιάζει εσωτερικά το Νοσοκομείο Χανίων είναι τραγική…
Σε ένα κτίριο που μετρά 17 χρόνια ζωής, ο χρόνος του έχει φερθεί άσχημα, ή μάλλον οι κακοτεχνίες στην κατασκευή του το έχουν»γεράσει» αρκετές δεκαετίες.
Κατά καιρούς ασθενείς, επισκέπτες αλλά και τα ΜΜΕ φέρνουν στην επικαιρότητα τις εικόνες καταστροφής. Το ‘χουμε ξανακάνει και θα το ξανακάνουμε… Όχι γιατί έχουμε κάτι με τη διοίκηση, αλλά γιατί πρέπει να διατηρούμε το θέμα «ζεστό» για να δούμε καλύτερη εικόνα σε ένα νοσηλευτικό ίδρυμα που (καλώς ή κακώς) επισκέπτονται χιλιάδες κόσμου, καθημερινά…
Τέτοιες εικόνες μας έστειλε συγγενής ασθενούς ο οποίος χρειάστηκε να νοσηλευτεί αυτές τις ημέρες σε κλινική του νοσοκομείου. Μέσα σε ένα λεπτό μας έστειλε μερικές φωτογραφίες ως δείγμα των συνθηκών στις οποίες πρέπει να περνούν τις ώρες τους οι ασθενείς. Όπου και να κοιτάξουν φθορές φθορές φθορές. Το πάτωμα έχει εξαφανιστεί, το ταβάνι σε αρκετά σημεία έχει διαρροές, τα κρεβάτια; Κάποια έχουν σπάσει και οι εργαζόμενοι κάνουν πατέντες με γάζες για να τα συγκρατήσουν.
Το πλαστικό που βλέπετε είναι από ορό και όχι δεν είναι για να συγκρατεί σταγόνες που στάζουν από το ταβάνι, αλλά το έδωσαν σε ασθενή για την ανάγκη του, αντί για «πάπια» . Ναι καλά διαβάσατε, κόβουν τα δοχεία για πάπιες! Αυτό είναι οικονομία…
Πρόσφατα ο διοικητής του Νοσοκομείου Χανίων, Μήνας Βουλγαρίδης, είχε πει σε δηλώσεις του, ότι όλα αυτά τα προβλήματα τα έχει καταγράψει η τεχνική υπηρεσία του νοσοκομείου, αλλά ο προϋπολογισμός αποκατάστασης τους είναι πολύ μεγάλος και θα γίνουν σταδιακά κάποιες εργασίες. Για την ιστορία, το ΠΑΓΝΗ λειτουργεί από το 1989 και είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση…
Για το τέλος κρατήσαμε αυτή τη φωτογραφία εξωπορτας… Το τζάμι έχει σπάσει και τώρα που η θερμοκρασία έχει πέσει, ο χώρος «αερίζεται» αναγκαστικά…
Τρύπιο σεντονάκι… Πταίσμα…
Για την προσοχή που δίδεται στους ασθενείς και σε ότι αφορά τη φροντίδα τους, φαίνεται πως επαφίεται καθαρά στη συνείδηση, τις ικανότητες και το φιλότιμο του κάθε εργαζόμενου, γιατρού ή νοσηλευτή. Φιλότιμο και επαγγελματική συνείδηση υπάρχουν ακόμα… Ευτυχώς…