LIFE
Συνέντευξη στον Θανάση Παινεσάκη
Διεκδικεί την ηγεσία του νέου εγχειρήματος της Κεντροαριστεράς, χωρίς ν΄ αναστείλει τη λειτουργία του «Ποταμιού» του, ξεκαθαρίζοντας το «πως», το «γιατί» αλλά και το διακύβευμα της προσπάθειας που βρίσκεται σε εξέλιξη στο χώρο του «Κέντρου». Ο Χανιώτης Σταύρος Θεοδωράκης, δυο περίπου μήνες πριν από την προσφυγή στις «εσωτερικές» κάλπες της… Κεντροαριστεράς, περιγράφει το αφήγημά του για το νέο κόμμα, μιλά για τις δυσκολίες και τις προκλήσεις της προσπάθειας και ξεκαθαρίζει τους λόγους που την επομένη των Εθνικών εκλογών, η χώρα δεν θα μείνει ακυβέρνητη…
Αποφασίσατε λοιπόν να διεκδικήσετε την ηγεσία ενός κεντρώου κόμματος το οποίο θα ενώσει Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΚΙΔΗΣΟ, Κινήσεις Πολιτών… Πιστεύετε ότι ενώνονται όλα αυτά τα κομμάτια;
Ενώνονται αρκεί να βρεθεί κάποιος να τα ενώσει. Αν βρεθεί κάποιος να σχεδιάσει ένα δυνατό μέλλον. Σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθεροι, κεντροαριστεροί, οικολόγοι, κεντρώοι, όλοι δεν ανεχόμαστε τον συντηρητισμό και τον λαϊκισμό. Και κυρίως δεν ανεχόμαστε αυτό που ζούμε σήμερα. Μπορούμε λοιπόν να δημιουργήσουμε ένα νέο προοδευτικό Κίνημα που θα λύνει τα προβλήματα της κοινωνίας και δεν θα ασχολείται συνεχώς με τα κομματικά ζητήματα.
«Ο κόσμος δεν ψηφίζει πρόσωπο. Δεν κάνουμε καλλιστεία. Ψηφίζει το πρόσωπο που θεωρεί ότι έχει τις σωστές θέσεις»
Πως θα το λένε αυτό το νέο Κίνημα;
Αυτό θα καθορισθεί από τον νέο αρχηγό και τα νέα όργανα που θα προκύψουν. Πρέπει να είναι ένα όνομα που θα συμβολίζει την νέα αρχή.
Ποιες θα είναι όμως οι αρχές του; Θα είναι – για να το πω σχηματικά – πιο πολύ Ποτάμι ή πιο πολύ ΠΑΣΟΚ;
Ο κάθε υποψήφιος αρχηγός κατεβαίνει με τις δικές του θέσεις. Εγώ ήδη τις παρουσίασα σε μια μεγάλη ανοιχτή συγκέντρωση στο Γκάζι. Το ίδιο πιστεύω ότι θα κάνουν και οι άλλοι αρχηγοί. Άρα ο κόσμος δεν ψηφίζει πρόσωπο. Δεν κάνουμε καλλιστεία. Ψηφίζει το πρόσωπο που θεωρεί ότι έχει τις σωστές θέσεις.
«Στις βουλευτικές εκλογές δεν θα κατέβουν ούτε το Ποτάμι, ούτε η Δημοκρατική Συμπαράταξη, παρά μόνο το νέο προοδευτικό Κίνημα που θα ιδρύσουμε»
Θα επιμείνω. Είναι ένα κόμμα που θα υπερασπιστεί την ιστορία του Ανδρέα Παπανδρέου ή την ιστορία του Κώστα Σημίτη;
Μην μου τα λέτε σαν να είναι τα άκρως αντίθετα. Θα υπερασπιστεί όλα τα σημαντικά που έγιναν αλλά θα συγκρουστεί και με όλα τα αρνητικά. Θα πάρουμε τις φλόγες και όχι τις στάχτες από το παρελθόν. Ο Πεπονής, ο Μπένος, ο Αυγερινός — για να μιλήσω για πρόσωπα που δεν είναι σήμερα στην πολιτική – είναι οι φλόγες. Σκεφθείτε την Ελλάδα χωρίς ΑΣΕΠ. Όταν το έκανε ο Πεπονής που λέγανε «σιγά μην σε αφήσουν οι παλαιοκομματικοί». Τα κατάφερε όμως.
Πηγαίνοντας όμως με αυτούς που είχαν κυβερνήσει στο παρελθόν δεν είναι σαν να δέχεσθε όλη την ιστορία τους;
Σκοπός μας είναι «να μη θυσιαστή ουδεμία των ιδεών, τα οποίας θεωρώ ωφελίμους εις την χώρα». Είναι λόγια του Ελευθερίου Βενιζέλου. Αυτός λοιπόν μας οδηγεί. Αυτός άλλωστε είναι ο ιδρυτής της μεγάλης παράταξης, που ένωσε και διπλασίασε την Ελλάδα. Πάντα τολμηρός και ποτέ ακραίος.
Και εσείς και η κυρία Γεννηματά λέτε ότι θα διατηρηθούν στην Βουλή η ΔΗΣΥ και το Ποτάμι και δε θα χάσουν την αυτοτέλειά τους. Μήπως αυτό λειτουργήσει και διαλυτικά;
Κόμματα που έχουν ψηφιστεί από τον ελληνικό λαό δεν μπορούν να διαλυθούν, ούτε να μπει το ένα μέσα στο άλλο. Αυτό που θα κάνουν είναι να συνεργάζονται υπό την ηγεσία του νέου αρχηγού. Και αυτή είναι η συμφωνία μας. Στις βουλευτικές εκλογές όμως δεν θα κατέβουν ούτε το Ποτάμι, ούτε η Δημοκρατική Συμπαράταξη, παρά μόνο το νέο προοδευτικό Κίνημα που θα ιδρύσουμε. Αυτή αν θέλετε είναι και η προσφορά – η θυσία θα έλεγα — των δύο αρχηγών.
Δεν υπάρχει όμως ο φόβος, ο χαμένος να βρει μια δικαιολογία και να πει: «παίρνω τους Βουλευτές μου και φεύγω»;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει αυτός ο κίνδυνος. Όλοι θα σεβαστούμε το αποτέλεσμα. Αν μάλιστα ψηφίσουν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, τότε η ενότητα είναι δεδομένη. Ποιος θα τολμήσει να διαφοροποιηθεί αν ο λαός έχει δώσει το πράσινο φως με την ψήφο του σε ένα νέο αρχηγό;
Πιστεύετε ότι ένα τέτοιο διακύβευμα θα συγκινήσει τους πολίτες; Πόσοι εκτιμάτε ότι θα είναι εκείνοι που θα προσέλθουν σε αυτήν την κάλπη;
Aυτό είναι το μεγάλο μας στοίχημα. Να φέρουμε στην κάλπη και όλους αυτούς που δεν μετέχουν στις κομματικές διαδικασίες. Τους πολίτες που προβληματίζονται και ανησυχούν. Αν ψηφίσουν 70 – 80.000 άνθρωποι, τότε χάσαμε. Αν έρθουν 200.000 άτομα, κερδίσαμε.
Είπατε πρόσφατα ότι καλείτε ακόμη και τους πολίτες που φλερτάρουν με την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ να έρθουν να ψηφίσουν. Δεν είναι υπερβολικό; Έχουν και αυτοί θέση στο νέο κόμμα;
Δεν υπάρχουν καπαρωμένοι ψηφοφόροι. Ο κάθε πολίτης πρέπει να σκέφτεται κάθε στιγμή τι είναι καλό για την χώρα. Τι θα κάνουμε με τα μικρά και τα μεγάλα προβλήματα. Η Ελλάδα δεν απελευθερώθηκε από τα μνημόνια. Το ’18 θα είναι ίσως η πιο σκληρή αξιολόγηση. Χρειαζόμαστε λοιπόν τολμηρούς και συνάμα λογικούς ανθρώπους στην πολιτική. Χρειαζόμαστε κόμματα που δεν θα ζουν μέσα στα λάθη του παρελθόντος.
«Δεν θα αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη να παραδέρνει από εκλογές σε εκλογές»
Υποθετικό ερώτημα: Είστε αρχηγός του νέου φορέα και την επομένη των εκλογών έχετε συγκεντρώσει τόσες έδρες ώστε χωρίς τη δική σας συμμετοχή δεν μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση. Θα προτιμούσατε να συνεργαστείτε με τον κ.Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ή με τον κ.Μητσοτάκη και τη ΝΔ;
Η δική μας προσπάθεια είναι για ένα Κέντρο του 15% από την επόμενη κιόλας μέρα εκλογής του νέου αρχηγού. Δεν κάνουμε αυτή την προσπάθεια για να προκύψει ένα Κίνημα — τσόντα είτε αριστερά είτε δεξιά. Είναι προφανές ότι υπάρχει μια τεράστια απόσταση από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι μπορούμε να ταυτιστούμε με τον συντηρητισμό και τον παλαιοκομματισμό που αποπνέουν πολλές επιλογές της ΝΔ. Ο κόσμος πιστεύω ότι θα καταλάβει τη δική μας πρόταση. Το ποσοστό που θα πάρουμε στις βουλευτικές εκλογές και κυρίως οι λύσεις που προτείνει το πρώτο κόμμα για τα προβλήματα της χώρας, θα καθορίσει και την συνεργασία μας. Πάντως δεν θα αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη να παραδέρνει από εκλογές σε εκλογές.
Δεν αποκλείεται δηλαδή την συμμετοχή σας στην επόμενη κυβέρνηση. Δεν φοβάστε τους συμβιβασμούς που θα χρειαστεί να κάνετε;
Θα σας απαντήσω πάλι με λόγια του Ελευθερίου Βενιζέλου: «Ουδείς συμβιβασμός, ουδεμία συναλλαγή ούτε με τα ανώτερα ούτε με τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Αντίστασις εις πάσαν δημαγωγίαν, είτε άνωθεν είτε κάτωθεν προερχομένην. Η κυβέρνησις να είναι μέσον και ουχί ο σκοπός».
